Wyprowadzka do Korei?

Nie wiem do czego mnie to doprowadzi, ale z roku na rok ilość czasu, którą spędzam w Korei rośnie. Sporo podróżuję, w przeciągu ostatnich 12 miesięcy byłam jeszcze w Japonii, Wietnamie, Hong Kongu, Gruzji, Włoszech (nawet dwa razy), Wielkiej Brytanii, Niemczech i Portugalii. Z każdego z tych wyjazdów chciałam w pewnym momencie wrócić do domu. Myślałam co zrobię po powrocie i czułam, że spędziłam w tych miejscach wystarczająco dużo czasu. Z Koreą tak nie mam. Nie chciałam wracać, planowałam kolejne dni i czułam, że mogłabym zrobić bardzo dużo. Mam osoby, z którymi chciałabym się spotykać i budować relacje, chciałam mieć stałe miejsce zamieszkania i nawet złapałam się na tym, że myślałam co bym pokazała mamie gdyby mnie odwiedziła. Trochę to dla mnie niepokojące bo wcześniej byłam w stanie zdecydowanie powiedzieć, że nie chcę się wyprowadzać z Polski. Nadal mam potrzebę podróżowania do innych miejsc i zdecydowanie jestem typem człowieka, który lubi być w podróży, ale przecież z Korei też mogłabym podróżować. Moje oczekiwania zaczynają się krystalizować, ale nie wiem czy uda mi się je osiągnąć, więc obawy rosną.

Post udostępniony przez Kejty (@actuallyyk) 19 Kwi, 2017 o 10:13 PDT

Zapewne wiecie, że jest bardzo dużo opcji wyjechania do Korei. Od rzucenia pracy i poszukania czegoś na miejscu, poprzez pracę na czarno, jeżdżenie do Japonii by przedłużyć wizę, po stypendia studenckie, czy nawet szukanie pracy przez Linkedin i inne strony oferujące zatrudnienie. Jeśli was to interesuje to przesyłam kilka linków dla zainteresowanych:

-> stypendia: 1, 2, 3, 4, 5 i dużo innych (w tym są również kursy językowe, ale przy studiach maksymalny czas pobytu to 2 lata, przy kursach językowych rok)

-> praca: 1, 2, 3, 4, 5, 6 i dużo innych

W wielu ogłoszeniach od razu jest zastrzeżenie, że trzeba posiadać wizę, co jest oczywiście trudne, bo zwykle to pracodawca musi pomóc w zdobyciu wizy. Dużo odpowiedzi daje informacja o dostępnych wizach, dzięki temu widać jakie w ogóle są możliwości i co sprawia trudność. Sporo typów jest maksymalnie na 90 dni, większość jest bardzo specjalistyczna lub ogranicza możliwości zarobkowania.

Dla przykładu:

Zatrudnienie bez szkolenia  (E-9)

Czas pobytu: maksymalnie rok

Wiza może być wystawiona w placówce dyplomatycznej wyłącznie na podstawie numeru potwierdzającego wydanie wizy (visa issuance number) uzyskanego od urzędu imigracyjnego w Korei

wymagania:
▪ Zezwolenie na pracę dla cudzoziemców zgodnie z artykułem 8 Prawa Pracy
▪ Umowa o pracę
▪ Dokumenty dotyczące miejsca pracy takie jak między innymi zaświadczenie o zarejestrowaniu oraz księga rejestrowa
▪ List zawierający referencje
▪ Inne dokumenty, które Minister Sprawiedliwości uzna za wymagane

Informacje znajdziecie tutaj: link 

Oczywiście są różne możliwości i widzę co mogłabym zrobić aby dostać wizę na 2 lata i byłabym w stanie to osiągnąć, ale nie zmienia to faktu, że nie miałabym pracy i możliwości utrzymania się na poziomie, który uważam za minimalny. Dla siebie widzę takie możliwości:

1.znalezienie pracy w Polsce lub innym kraju, która będzie polegała na pracy w Korei. Wtedy pracodawca pomoże mi w załatwieniu wizy oraz ewentualnie wesprze w ułożeniu życia na miejscu;
2. znalezienie pracy w Korei;

3. znalezienie pracy, która pozwala mi dużo podróżować i jeżdżenie do Korei na wizie turystycznej.

W mojej sytuacji opcja numer 2 jest zdecydowanie najtrudniejsza i przy wszystkich artykułach o bezrobociu nie uważam by było to wykonalne. Dodatkowo znając już trochę kulturę Korei nie wiem czy odnalazłabym się w takiej kulturze biznesu, wolałabym pracować dla firmy z kapitałem na przykład z Ameryki lub Europy, która jest zarządzana w sposób mi znany. Nie znam też koreańskiego na tyle by pracować jedynie w tym języku, więc duża część ofert w ogóle odpada. Nie wiem czy jestem tego w 100% pewna, ale próbuję rozwijać się i pracować w stronę osiągnięcia opcji nr 3. 

Post udostępniony przez Kejty (@actuallyyk) 11 Kwi, 2017 o 12:38 PDT

Na blogu nie zarabiamy, ale są rzeczy, nad którymi mogę pracować aby osiągnąć swój cel. Podczas ostatniego pobytu w Korei prowadziłam wywiady z Polkami mieszkającymi tam na stałe i muszę powiedzieć, że to było wspaniałe doświadczenie. Nie tylko poznałam dużo wspaniałych, nowych, osób, ale też dowiedziałam się co im się w Korei podoba, w jaki sposób zorganizowały przyjazd, jakie miały obawy, a co okazało się super. Znam więcej scenariuszy niż wcześniej i zdecydowanie więcej o motywacjach, które sprawiają, że ludzie wyprowadzają się do Korei. Jestem bardzo ciekawa waszego zdania. Czy chcecie się wyprowadzić do Korei? Co bierzecie pod uwagę? Dlaczego tak, a dlaczego nie?